Dünya üzerinde 4 milyonun üzerinde can alan koronavirüs…Ne yazık ki can kayıpları hâlâ artmakta. Koronavirüs henüz ülkemizde tespit edilmeden inanılmaz önlemler alınmıştı. İlk vakalar sonrası sert önlemler, sokağa çıkma kısıtlamaları, seyahat kısıtlamaları vs. Tabi ne önlem alırsanız alın bu virüsün ülkenize girmesine engel olamıyorsunuz. Zira Sağlık Bakanı da açıklamasında “virüsün ülkeye girmesi kaçınılmaz, biz geciktirmeye çalışıyoruz” demişti. Nitekim ülkemizdeki can kaybı da 50.000’in üzerine çıktı. Peki can kaybına baktığımızda Türkiye Cumhuriyeti kurulduğundan beri ülkenin başına gelen hangi felaket bu vefat sayısına ulaştı? Yıllarca gündemden düşmeyen, canımızı yakan 17 Ağustos 1999 tarihindeki Marmara Depremi’nde bu sayı 20.000’e ulaşmamıştı. Türkiye Cumhuriyeti tarihinin en büyük felaketlerinden olan 1939 yılındaki Erzincan Depremi’nde resmi kayıtlara göre 32.962 kişi hayatını kaybetmişti. Koronavirüsteki vefat sayıları bu iki felaketin toplam ölü sayılarıyla neredeyse eşit hâlde ve vefatlar günbegün artar vaziyette. Peki bu virüs bize neleri gösterdi? Teknolojiyle adeta dans eden insanların biçare kalabileceğini… Virüsün sonu görünüyor açıklamaları artık bizlere umut vermiyor. Girdiğimiz karanlıkta aydınlık bir ışığın yansımasını göremiyoruz. Aldığımız nefesin değerini bizlere hatırlatan bu iletten tez vakitte sıyrılmak ümidiyle.

Yazan: Sukunet